Περισσότεροι από 3.000.000 είναι αυτοί που βρίσκονται, πλέον, κάτω από τα όρια της φτώχειας και ο αριθμός τους όλο και αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Πλησιάζουν το 1.500.000 οι άνεργοι. Ξεπερνούν τις 350.000 τα νοικοκυριά που έχουν μείνει χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ η μεγάλη πλειονότητα των σπιτιών αντιμετωπίζει πρόβλημα θέρμανσης. Είναι ανυπολόγιστο το πλήθος αυτών που στερούνται τη στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και αναρίθμητα τα παιδιά που αδυνατούν να παρακολουθήσουν φροντιστηριακά μαθήματα οποιουδήποτε είδους.
Τριάμισι χρόνια από τότε που άρχισε η εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής, ζούμε καταστάσεις μιας εντεινόμενης κοινωνικής καταστροφής, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην καθημερινή μας ζωή. Στη ζωή του κόσμου της εργασίας, των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, του λαϊκού κόσμου. Κάτι που γίνεται έντονα φανερό σε συνοικίες όπου ζει αυτός ο κόσμος, στις συνοικίες στις οποίες ζούμε.
Είναι προφανές ότι η ανατροπή αυτής της μνημονιακής πολιτικής της κοινωνικής καταστροφής αποτελεί αδιαπραγμάτευτο στόχο για κάθε άνθρωπο που υφίσταται άμεσα τις συνέπειές της, άρα για τη μεγάλη πλειονότητα του λαού μας. Όπως είναι επίσης προφανές ότι η ανατροπή αυτή απαιτεί τη δραστηριοποίηση καθενός και καθεμιάς μας, μέσα από κάθε είδους συλλογικότητες και δραστηριότητες που ενδυναμώνουν τον αγώνα για την επίτευξή της.
Εντούτοις, δεν αρκεί μόνο ο αγώνας αυτός. Όσο εξακολουθεί να παραμένει κυρίαρχη αυτή η πολιτική, είναι άκρως αναγκαία η ανάπτυξη εκτεταμένων δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης, για τη στήριξη όλων όσοι πλήττονται από την κρίση και για τη διαμόρφωση μιας νέας αντίληψης και πρακτικής συλλογικής αντιμετώπισης των οξύτατων προβλημάτων που τείνουν να διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό και να μας οδηγήσουν σε καταστάσεις μαζικής εξαθλίωσης.
Ήδη εκατοντάδες είναι οι κινήσεις κοινωνικής αλληλεγγύης που έχουν συγκροτηθεί σε ολόκληρη τη χώρα, καλύπτοντας ένα ευρύτατο φάσμα δραστηριοτήτων. Από την εξασφάλιση της διατροφής σε κόσμο που στερείται την οικονομική δυνατότητα κάλυψής της, μέχρι την προμήθεια ειδών ρουχισμού και υπόδησης, την επανασύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος, την εξεύρεση στέγης σε άστεγους, την εξασφάλιση ιατροφαρμακευτικής φροντίδας, τη διοργάνωση φροντιστηριακών μαθημάτων, τη συγκρότηση πολιτιστικών ομάδων και την πραγματοποίηση πολιτιστικών εκδηλώσεων κ.λπ.
Το κίνημα της κοινωνικής αλληλεγγύης δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη λεγόμενη «φιλανθρωπία». Δεν πρόκειται για παροχή βοήθειας προς αναξιοπαθούντες, από κάποιους και κάποιες που βρίσκονται σε θέση κοινωνικής υπεροχής απέναντί τους. Απεναντίας, πρόκειται για ένα κίνημα συλλογικής δράσης που αποσκοπεί στη συμμετοχή αυτού του ίδιου του κόσμου που αντιμετωπίζει προβλήματα, τα οποία προκαλεί η κρίση και η μνημονιακή πολιτική.
Για την ανάπτυξη μιας τέτοιας πολύπλευρης και πολύμορφης δραστηριότητας στο Αιγάλεω και τη συμβολή στην επέκτασή της και στο Περιστέρι και την Αγία Βαρβάρα, συγκροτήθηκε η κίνηση Αλληλεγγύη στα Δυτικά. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία ακηδεμόνευτη τόσο από κρατικούς φορείς όσο και από πολιτικά κόμματα, που έχει ως βασική αρχή λειτουργία της την άμεση δημοκρατία, την ισότιμη συμμετοχή όλων εκείνων που ενδιαφέρονται για την υπόθεση της κοινωνικής αλληλεγγύης, χωρίς ιεραρχικές δομές οργάνωσης και χωρίς αποκλεισμούς κανενός που θα ήθελε να συμμετάσχει, με τη σαφή εξαίρεση εκείνων που εκφράζουν απόψεις ρατσιστικές και φασιστικές. Κατά συνέπεια, κυρίαρχο σώμα αποτελεί η συνέλευση των μελών της κίνησης, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται στη βάση της επιδιωκόμενης ομοφωνίας, μέσα από τη συνειδητή και ειλικρινή προσπάθεια σύνθεσης των ενδεχομένων διαφορετικών απόψεων.
Η δραστηριότητα της Αλληλεγγύης στα Δυτικά δεν λειτουργεί ανταγωνιστικά προς άλλες πρωτοβουλίες που ενδεχομένως αναλαμβάνουν θεσμικοί φορείς, όπως ο δήμος, η εκκλησία κ.λπ., ενώ επιδιώκεται ο συντονισμός και με τις άλλες αντίστοιχες κινήσεις κοινωνικής αλληλεγγύης, όπου κι αν δραστηριοποιούνται.
Έχοντας ως άμεσο και πρωταρχικό στόχο την εξασφάλιση της διατροφής, ένδυσης και υπόδησης σε όσους τα στερούνται, η Αλληλεγγύη στα Δυτικά, ήδη από τη συγκρότησή της, επιδιώκει την ανάπτυξη δραστηριοτήτων και για όλες τις άλλες πλευρές της καθημερινής ζωής που πλήττονται από την κρίση και τη μνημονιακή πολιτική. Κατά συνέπεια, επιδιώκεται η δραστηριοποίηση για τα ζητήματα στέγης, θέρμανσης, ηλεκτροδότησης και υδροδότησης κάθε σπιτιού, για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όσους την έχουν ανάγκη, για την εξασφάλιση ενισχυτικής διδασκαλίας και μαθημάτων ξένων γλωσσών στα παιδιά μας, για την ανάπτυξη πολιτιστικών πρωτοβουλιών και όποιας άλλης δράσης θεωρηθεί αναγκαία. Για μας είναι απολύτως σαφές ότι η όποια δραστηριότητα δεν έχει σκοπό να υποκαταστήσει το κράτος, από το οποίο απαιτούμε την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, πόσο μάλλον να το απαλλάξει από τις ευθύνες του. Αντίθετα, η ανάπτυξη του κινήματος κοινωνικής αλληλεγγύης στοχεύει στην επανανακάλυψη της αξίας της συλλογικής δράσης και διεκδίκησης.
Στην υπόθεση αυτή καλείται να συμβάλλει άμεσα και ενεργά οποιοσδήποτε και οποιαδήποτε ενδιαφέρεται. Η αντιμετώπιση της κρίσης και των συνεπειών της δεν μπορεί να γίνει με απομονωμένο τον έναν από τον άλλον, με την επιδίωξη προσωπικών λύσεων επιβιωτισμού.
Όλοι μαζί μπορούμε! Και θα πετύχουμε, γιατί έχουμε τη θέληση και την αποφασιστικότητα. Γιατί, πάνω απ’ όλα, έχουμε εμπιστοσύνη στη συλλογική δράση.
Τριάμισι χρόνια από τότε που άρχισε η εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής, ζούμε καταστάσεις μιας εντεινόμενης κοινωνικής καταστροφής, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην καθημερινή μας ζωή. Στη ζωή του κόσμου της εργασίας, των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, του λαϊκού κόσμου. Κάτι που γίνεται έντονα φανερό σε συνοικίες όπου ζει αυτός ο κόσμος, στις συνοικίες στις οποίες ζούμε.
Είναι προφανές ότι η ανατροπή αυτής της μνημονιακής πολιτικής της κοινωνικής καταστροφής αποτελεί αδιαπραγμάτευτο στόχο για κάθε άνθρωπο που υφίσταται άμεσα τις συνέπειές της, άρα για τη μεγάλη πλειονότητα του λαού μας. Όπως είναι επίσης προφανές ότι η ανατροπή αυτή απαιτεί τη δραστηριοποίηση καθενός και καθεμιάς μας, μέσα από κάθε είδους συλλογικότητες και δραστηριότητες που ενδυναμώνουν τον αγώνα για την επίτευξή της.
Εντούτοις, δεν αρκεί μόνο ο αγώνας αυτός. Όσο εξακολουθεί να παραμένει κυρίαρχη αυτή η πολιτική, είναι άκρως αναγκαία η ανάπτυξη εκτεταμένων δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης, για τη στήριξη όλων όσοι πλήττονται από την κρίση και για τη διαμόρφωση μιας νέας αντίληψης και πρακτικής συλλογικής αντιμετώπισης των οξύτατων προβλημάτων που τείνουν να διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό και να μας οδηγήσουν σε καταστάσεις μαζικής εξαθλίωσης.
Ήδη εκατοντάδες είναι οι κινήσεις κοινωνικής αλληλεγγύης που έχουν συγκροτηθεί σε ολόκληρη τη χώρα, καλύπτοντας ένα ευρύτατο φάσμα δραστηριοτήτων. Από την εξασφάλιση της διατροφής σε κόσμο που στερείται την οικονομική δυνατότητα κάλυψής της, μέχρι την προμήθεια ειδών ρουχισμού και υπόδησης, την επανασύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος, την εξεύρεση στέγης σε άστεγους, την εξασφάλιση ιατροφαρμακευτικής φροντίδας, τη διοργάνωση φροντιστηριακών μαθημάτων, τη συγκρότηση πολιτιστικών ομάδων και την πραγματοποίηση πολιτιστικών εκδηλώσεων κ.λπ.
Το κίνημα της κοινωνικής αλληλεγγύης δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη λεγόμενη «φιλανθρωπία». Δεν πρόκειται για παροχή βοήθειας προς αναξιοπαθούντες, από κάποιους και κάποιες που βρίσκονται σε θέση κοινωνικής υπεροχής απέναντί τους. Απεναντίας, πρόκειται για ένα κίνημα συλλογικής δράσης που αποσκοπεί στη συμμετοχή αυτού του ίδιου του κόσμου που αντιμετωπίζει προβλήματα, τα οποία προκαλεί η κρίση και η μνημονιακή πολιτική.
Για την ανάπτυξη μιας τέτοιας πολύπλευρης και πολύμορφης δραστηριότητας στο Αιγάλεω και τη συμβολή στην επέκτασή της και στο Περιστέρι και την Αγία Βαρβάρα, συγκροτήθηκε η κίνηση Αλληλεγγύη στα Δυτικά. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία ακηδεμόνευτη τόσο από κρατικούς φορείς όσο και από πολιτικά κόμματα, που έχει ως βασική αρχή λειτουργία της την άμεση δημοκρατία, την ισότιμη συμμετοχή όλων εκείνων που ενδιαφέρονται για την υπόθεση της κοινωνικής αλληλεγγύης, χωρίς ιεραρχικές δομές οργάνωσης και χωρίς αποκλεισμούς κανενός που θα ήθελε να συμμετάσχει, με τη σαφή εξαίρεση εκείνων που εκφράζουν απόψεις ρατσιστικές και φασιστικές. Κατά συνέπεια, κυρίαρχο σώμα αποτελεί η συνέλευση των μελών της κίνησης, όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται στη βάση της επιδιωκόμενης ομοφωνίας, μέσα από τη συνειδητή και ειλικρινή προσπάθεια σύνθεσης των ενδεχομένων διαφορετικών απόψεων.
Η δραστηριότητα της Αλληλεγγύης στα Δυτικά δεν λειτουργεί ανταγωνιστικά προς άλλες πρωτοβουλίες που ενδεχομένως αναλαμβάνουν θεσμικοί φορείς, όπως ο δήμος, η εκκλησία κ.λπ., ενώ επιδιώκεται ο συντονισμός και με τις άλλες αντίστοιχες κινήσεις κοινωνικής αλληλεγγύης, όπου κι αν δραστηριοποιούνται.
Έχοντας ως άμεσο και πρωταρχικό στόχο την εξασφάλιση της διατροφής, ένδυσης και υπόδησης σε όσους τα στερούνται, η Αλληλεγγύη στα Δυτικά, ήδη από τη συγκρότησή της, επιδιώκει την ανάπτυξη δραστηριοτήτων και για όλες τις άλλες πλευρές της καθημερινής ζωής που πλήττονται από την κρίση και τη μνημονιακή πολιτική. Κατά συνέπεια, επιδιώκεται η δραστηριοποίηση για τα ζητήματα στέγης, θέρμανσης, ηλεκτροδότησης και υδροδότησης κάθε σπιτιού, για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όσους την έχουν ανάγκη, για την εξασφάλιση ενισχυτικής διδασκαλίας και μαθημάτων ξένων γλωσσών στα παιδιά μας, για την ανάπτυξη πολιτιστικών πρωτοβουλιών και όποιας άλλης δράσης θεωρηθεί αναγκαία. Για μας είναι απολύτως σαφές ότι η όποια δραστηριότητα δεν έχει σκοπό να υποκαταστήσει το κράτος, από το οποίο απαιτούμε την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, πόσο μάλλον να το απαλλάξει από τις ευθύνες του. Αντίθετα, η ανάπτυξη του κινήματος κοινωνικής αλληλεγγύης στοχεύει στην επανανακάλυψη της αξίας της συλλογικής δράσης και διεκδίκησης.
Στην υπόθεση αυτή καλείται να συμβάλλει άμεσα και ενεργά οποιοσδήποτε και οποιαδήποτε ενδιαφέρεται. Η αντιμετώπιση της κρίσης και των συνεπειών της δεν μπορεί να γίνει με απομονωμένο τον έναν από τον άλλον, με την επιδίωξη προσωπικών λύσεων επιβιωτισμού.
Όλοι μαζί μπορούμε! Και θα πετύχουμε, γιατί έχουμε τη θέληση και την αποφασιστικότητα. Γιατί, πάνω απ’ όλα, έχουμε εμπιστοσύνη στη συλλογική δράση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου